Hörmətli oxucular, NUHÇIXAN bu rubrikanı yaratmaqla peşəkarlarımızdan bütün sahələrdə fəaliyyət göstərən gənclərə dəstək olmağı , öz məsləhətlərini verməyi gözləyir.
Biz peşəkar olaraq gənc və bu sahədə təcrübəsi az olan televiziya junalistləri üçün bir sıra məsləhətləri təqdim edirik.
Televiziya jurnalistikası- nə bilirik?
Televiziya – indiyədək mövcud olan Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin ən güclüsüdür. Radionun əsas gücü səsdir, qəzetdə isə statik şəkillər və mətn üstünlük təşkil edir. Televiziya isə jurnalistə ən zəngin seçim imkanı verir- burada səsdən, mətndən və video görüntüdən yetərincə istifadə etmək olar. Dünyanın müxtəlif ölkələrində aparılan sosioloji sorğular onu göstərir ki, əhalinin 70 faizinin informasiya mənbəyi məhz, televiziya, daha dəqiqi isə televiziya xəbərləridir. Bu fakt istər-istəməz televiziya jurnalistlərinin üzərinə çox böyük məsuliyyət qoyur. Televiziya jurnalistləri unutmamalıdır ki, onların hazırladığı materiallar nəinki yaşadıqları şəhərin, hətta yayım əhatəsinin imkanları daxilində yaşayan müxtəlif yaş həddində olan tamaşaçı auditoriyası, onların ailələri, bir sözlə, hamı üçün maraq kəsb etməlidir. Əgər bu yanaşma düzgün qurulmasa televiziya jurnalisti istər-istəməz həmin auditoriyanı tez bir zamanda itirəcəkdir. Buna digər bir səbəb isə təbii ki, digər televiziyalarla yaranan rəqabətdir.
Müasir mediada televiziya jurnalistikası tam ixtisas kimi qəbul edilir. Düzdür jurnalistikanın bütün sahələrində yaradıcılığın kökündə yaxşı yazmaq dayanır. Yəni istər qəzet, istər internet jurnalistikası, istər televiziya ,istərsə də radioda çalışan jurnalist yaxşı və səlis yazmağı bacarmırsa onun işinin tez bir zamanda fiaskoya uğrayacağı danılmaz faktdır. Ona görə də bəzən televiziyada çalışanlar onun görüntü üstünlüyündən və canlı danışmaq faktoruna arxayın olub yazmağa ikinci dərəcəli iş kimi baxırlar. Amma bu cür yanaşma qəti şəkildə düzgün deyil. Yazı sözün canlı formasıdır. Onu görəndə deməli sözü də görürsən. Ona görə də düzgün danışıq üçün düzgün yazmaq vərdişinə birmənalı şəkildə mütləq yiyələnmək lazımdır.
Müasir televiziya cəmiyyətin aynası olduğu üçün onunla birlikdə sürətlə inkişaf edir. Bu inkişaf tempini tutmaq üçün isə televiziya jurnalisti öz üzərində işləməlidir. Ən sadə variant mütailədir. Bu sahəni seçən jurnalistlər təkcə öz ətrafında, yaşadığı şəhərdə, ölkədə deyil, regionda, bütün dünyada gedən proseslərdən xəbərdar olmalıdır. Bunun üçün isə ilk növbədə müxtəlif mənbələrdən informasiya əldə etmə vərdişi yaradılmalıdır. Yəni jurnalist özü də dünyanın müxtəlif yerlərində çalışan həmkarlarının oxucusuna, tamaşaçısına çevrilməyi bacarmalıdır. Əks halda hazırlanan materiallar bəsit, bütün təfərrüatlarına dəqiqliklə varılan məlumat olmayacaq.
Mediya sahəsində çalışan hər kəs yaxşı bilir ki, oxucuya və tamaşaçıya çatdırılan məlumatın, verilişlərin arxasında konkret məqsəd dayanır. Yəni ki, mən hazırladığım videomaterialla, verilişlə, yazdığım yazı ilə nə demək istəyirəm və hansı məqamı qabartmaqda maraqlıyam. Əgər məqsəd və konkret hədəf yoxdursa onda təqdim edilən qəzet yazısı söz yığınına, televiziya verilişi isə sadəcə “efir vaxtını dolduran” yorucu bir materiala çevrilir. Nəticədə isə bununla qane olmayan oxucu qəzeti kənara atır, tamaşaçı isə daha qəddar davranır- öz “silahı” –televiziya pultu ilə digər kanalı seçməklə həmin verilişi “məhv edir.” Buna görə də televiziya jurnalistləri hazırladıqları verilişlərdə seçdikləri mövzuya, apardıqları araşdırmaya peşəkar yanaşmalı, təkcə öz nəzər nöqtəsini deyil, tamaşaçı marağını da nəzərə almalıdır. Günün nəbzini tutan verilişlər hazırlamaq üçün jurnalist hərtərəfli biliyə və məlumata malik olmalıdır.
Televiziyada daha çox diqqəti çəkən məqam müsahiblə söhbətdir. Hər hansı bir sahənin mütəxəssisi və ya hadisələrin iştirakçısı, şahidi ilə həmsöhbət olmaq efirdə tamaşaçıya məlumatın birinci mənbədən təqdim edilməsinə xidmət edir. Müsahibin daxilində olan emosiya, hisslərlə yanaşı ondakı informasiyanı da tamaşaçılara çatdırmaq , etiraf edək ki çox çətindir. Çünki jurnalistin qarşısında çox vaxt öz işinin peşəkarı və ya hadisələrin içərisində olan bir adam dayanır. Bu məqamda hələ efir məhdudluğu faktı nəzərə alınmalıdır. Ona görə də efirdəki müsahibədən əvvəl mütləq efirə çıxarılan mövzu jurnalist tərəfindən dəqiq araşdırılmalı, müsahiblə səmimi şəkildə “öz ürəyini açmaq” üçün isti təmas qurulmalıdır. Suallar isə mütləq şəkildə əvvəlcədən hazırlanmalı və üzərində işlənməlidir. Bu məqamda televiziya jurnalisti həm də söhbət əsnasında ortaya çıxan əlavə suallara da hazır olmalıdır. Efirdə müsahibə zamanı bəzən mövzuya hazır olmayan jurnalist təşəbbüsü qonağına verməklə özünü ikinci plana keçirir. Bu isə peşəkar televiziyada yolverilməzdir. Çünki mövzunun “sahibi” və istiqamətləndirəni qonaq yox, jurnalist olmalıdır. Qəzetdə redaktə işi olduğu üçün bu məqamı “pərdələmək” asan olur. Amma televiziya bu baxımdan səhvləri bağışlamayan bir sahədir. Digər bir tərəfdən isə, tamaşaçı bütün diqqətini məhdud sahəyə- dördkünclü çərçivədən televiziya ekranına yönəltdiyi üçün burdakı səhvlər və naşılıqlar da tez nəzərə çarpır. Ona görə də peşəkar jurnalist olmaq üçün yeni başlayan hər kəs peşə prinsiplərinə ciddi şəkildə əməl etməlidir.
Bu istiqamətdə məlumatlarımızı gələcəkdə də çap etdirmək niyyətindəyik. Məqsəd muxtar respublikada fəaliyyət göstərən gənc jurnalistlərin peşəkarlığını artırmaq və yenicə bu sahədə addım atmaq istəyən tələbə- jurnalistlərə öz köməyimizi etməkdir.
Səməd Canbaxşiyev
Naxçıvan televiziyası